Έχουμε μπροστά μας την 1η Πανηπειρωτική Οικογιορτή στην οποία είχα την τιμή να προσκληθώ ως βιοκαλλιεργητής. Πανέμορφη πρωτοβουλία από όμορφους ανθρώπους. Ωστόσο μου αρνήθηκαν τη συμμετοχή ως ελεγκτής της ΔΗΩ, με το επιχείρημα της άρνησης της συμμετοχής «εταιρειών – πιστοποιητών». Μου δίνεται η ευκαιρία να παραθέσω τους ακόλουθους προβληματισμούς:

• Ο Οργανισμός Ελέγχου & Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων ΔΗΩ συστάθηκε από «ρομαντικούς» και αντικεινενικά πρωτοπόρους του οικολογικού κινήματος όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα αλλά και για τα διεθνή. Στα σχεδόν 30 χρόνια εμπειρίας με αποκλειστικότητα το πεδίο (αγρός, καλλιέργεια, στάβλος, μεταποίηση, εμπορία) δεν έχει τίποτα να προσφέρει στους σχετιζόμενους και ενδιαφερόμενους με τα βιολογικά προϊόντα;
• Ο Οργανισμός «ΔΗΩ» είναι εγγεγραμένο μέλος του Μητρώου Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας και και μάλιστα μη κερδοσκοπικό. Από την άλλη,  μέλος του Μητρώου (ΚοινΣΕπ), με κερδοσκοπικό χαρακτήρα, θα συμμετάσχει στην Οικογιορτή. Χωρίς να βλέπω λόγω άρνησης ούτε στη μία περίπτωση ούτε στην άλλη, δύο μέτρα και δύο σταθμά;
• Είναι γνωστό σε όλη την Ήπειρο ότι ο Οργανισμός «ΔΗΩ» εκτός των πιστοποιήσεων προσφέρει και έργο χωρίς να αμοίβεται, εθελούσια και αλληλέγγυα, με τη συνεχή – και προσφάτως πολύ διευρυμένη – παρουσία (μεγαλύτερη ομάδα έμπειρων γεωπόνων, νέο περιφερειακό γραφείο) δίπλα στον παραγωγό. Mε τη βοήθεια της ομάδας επιλύονται καθημερινά, πρακτικά καλλιεργητικά ζητήματα, ακριβώς λόγω της μεγάλης εμπειρίας πεδίου. Αυτό δε θεωρείται συνεισφορά στον απομακρυσμένο ορεινό παραγωγό ή στον «ξεχασμένο» ακριτικό κάτοικο;
• Ο τελικός αποδέκτης των βιολογικών προϊόντων πώς διασφαλίζεται για την ασφάλεια των παραγόμενων βιολογικών προϊόντων; Προφανώς η διαχειριστική ομάδα της Οικογιορτής έχει αναπτύξει άλλα εργαλεία ελέγχου διασφάλισης ποιότητας ανώτερα από τους πιστοποιητικούς οργανισμούς. Γιατί δεν τα μοιράζεται με αυτούς ώστε οι οργανισμοί να μειώσουν το κόστος για τους παραγωγούς; Δε θα ήταν πολύ παραγωγικό να γίνουν τέτοιου είδους προτάσεις πριν αρχίσουν οι αποκλεισμοί;
• Είναι δεδομένο ότι τα ατομικά μεγέθη βιολογικής παραγωγής για την Ήπειρο, δύσκολα τυγχάνουν οικονομίες κλίμακας ικανές να σταθούν πέρα από ένα πολύ περιορισμένο αγοραστικά κοινό, καταφανώς μη βιώσιμο για τον παραγωγό. Οι συνέργειες και οι συνεργασίες αποτελούν μονόδρομο. Περισσεύει κανείς; Περισσεύει τεχνογνωσία στον αγρό και στα γραφεία που έχουμε την πολυτέλεια να αρνηθούμε;
• Ποια λογική μας θέλει να ξαναεφευρίσκουμε τον τροχό όταν μπορούμε να βελτιώσουμε τις υπάρχουσες, αυστηρές μεν, επιδεκτικές βελτιώσεων δε, δομές;
• Οι οικογιορτές έχουν αποδείξει την δυναμικότητα για ανοιχτό πνεύμα και συνεργασίες, ταιριάζει αυτή η λογική με ad hoc αποκλεισμούς;
• Μεγάλο ζητούμενο που έχει προκύψει – μεγαλύτερο κατά τα τελευταία χρόνια – είναι η μειωμένη παραγωγή και η ταυτόχρονη αύξηση της ζήτησης βιολογικών προϊόντων, η οποία και στο επίπεδο της χονδρικής και στο επίπεδο της λιανικής, ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ. Πάνω σε αυτό υπάρχει η τεχνική δυσκολία για τον νεοεισερχόμενο  από τη μια και η διαθέσιμη εμπειρία από την άλλη. Δεν είναι πολυτέλεια η άρνηση μοιράσματος γνώσης και εμπειριών;  Έχουμε ξεχάσει τις πολύχρονες προσπάθειες ως βιοκαλλιεργητές Ηπείρου να βρούμε παραγωγούς και παραγωγή να καλύψουμε τη ζήτηση; Δεν είναι πιο συμπαγές ένα αδιάρρηκτο αγωνιστικά μέτωπο με συγκεκριμένες προτάσεις και έμπρακτες λύσεις, έναντι μεμονωμένων φωνών στείρας άρνησης;
• Αν αντί να αιτηθώ ως παραγωγός – βιοκαλλιεργητής, αιτηθώ ως μονοπρόσωπη ΙΚΕ αποκλειστικά γεωργικής παραγωγής με τα ίδια χωράφια και τα ίδια προϊόντα,  θα έχω δικαίωμα συμμετοχής στην Οικογιορτή;
• Ποιος ο ενημερωτικός χαρακτήρας της Οικογιορτής για τον νέο που αγωνιά να ενημερωθεί για εναλλακτικές διεξόδους εστιασμένες στη Γεωργία; Εκτός αν ενημέρωση εστιάζεται σε μια διάσταση αποκλείωντας πλουραλισμό και εύρος πληροφόρησης.
• Πώς θα έρθει σε επαφή ο τροφός με τον τρεφόμενο βιολογικά χωρίς διευρυμένο δίκτυο; Το δίκτυο της ΔΗΩ (Βιοποιότητα) που διατίθεται δωρεάν δεν αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για όλους;

Είναι οι πρώτες απορίες που γεννήθηκαν στο χωράφι μετά την επικοινωνία που είχα με τους αγαπητούς συναδέλφους που με χαρά θα συναντήσω – ως επισκέπτης, και όχι ως εκθέτης δυστυχώς – στην Οικογιορτή.